Black and white

Hallo!

Kleine radiostilte, maar I´m still alive! Waar te beginnen... De afgelopen weken afwisselend in twee eigenlijk heel verschillende werelden geleefd. Het ene het meest blanke en rijke plekje in Ghana waar ik (zo nu en dan) woon, met chique clubs en hotels en dure wagens. Het andere het Ghanese platteland met de hutjes, de rokerige en zweterige lucht, loslopende geiten, kippen, honden en kinderen in vrolijk oranje schooluniform en het tropische bos.
Hoewel ik het lastig vind echt bevriend te raken met een Ghanees, de meeste laten er geen gras over groeien en willen meteen trouwen, haha, heb ik toch een Ghanese vriend gemaakt, Wellington. Deze intelligente man is eigenaar van grote stukken land/bos en neemt me vaak op sleeptouw. Met de 4x4 over haast onbegaanbare wegen en dan vast komen te zitten in de middle of nowhere...Geen probleem, we kappen ter plekke een boom om, om de auto te stutten en daar gaan we weer. Geweldig, hoewel zonde van de boom natuurlijk (-: Ghanesen zijn overigens erg slecht in het wijzen van de weg en in combinatie met het niet willen vragen (waar ken ik dit van?) had dit tot gevolg dat we 3 uur lang de verkeerde kant op reden. Ach ja haastige spoed blijkt toch zelden goed (raak er al aardig aangewend want 1 op de 3 taxi of trotro ritjes strand vanwege autopech). Voor mijn onderzoek zijn deze tripjes met Wellington ook erg nuttig, want zijn project is gekozen als pilot project voor het climate change beleid dat ik onderzoek (beetje te begrijpen?).
Lieve allemaal, ik heb veel zin om jullie weer te zien, maar ik hoor slechte verhalen over het weer in NL, dus ik blijf toch nog even hier (-:

Byebye!